در مطلب پیش رو میخواهیم اطلاعات علمی و جامعی را در مورد لمینت دندان، کامپوزیت دندان و تفاوت لمینت با کامپوزیت دندان بررسی کنیم.
ونیر veneer یا روکش دندان، ابزاری هستند که برای ترمیم ظاهری دندان ها استفاده می شوند، این روکش های به صورت کلی به دو دسته پورسلین ونیر دندان (که به آن لمینت دندان نیز گفته می شود) و کامپوزیت ونیر دندان (که به کامپوزیت دندان معروف است) تقسیم می شوند.
کاربرد اصلی لمنیت بهبود ظاهر دندان‌ها و اصلاح طرح لبخند است. استفاده از آن‌ها راهی برای پوشش مجدد دندان است.
لمینت‌های پورسلین معمولاً برای همسان‌سازی رنگ، شکل و موقعیت دندان‌ها استفاده می‌شوند. با استفاده از این پورسلین ونیر ها می‌توان مشکلات دندان‌های بی‌رنگ، ساییده، لب‌پریده، بدشکل، دندان‌هایی که بینشان فاصله است یا کمی بدشکل شده‌اند، و دندان‌هایی که مشکلات دندانی مختلفی دارند، را بهبود داد.
پورسلین ونیر دندان یا لمینت‌های دندان پوشش‌های سرامیکی نازکی هستند که به بخش جلویی دندان‌ها متصل می‌شوند. ضخامت این پوشش معمولاً حدود 0.5 تا 0.6 میلیمتر است یعنی حدود یک‌دوم ضخامت یک سکه‌ی 5000 ریالی یا دوبرابر ضخامت پوسته‌ی تخم مرغ. برخی از انواع لمینت‌ها مثل Lumineers حتی نازک‌تر هم هستند.
مراحل لمینت دندان
شیوه‌ی اتصال لمینت‌ها به دندان‌ها یک علم گسترده است.
- در این فرآیند، گام‌های مختلفی طی می‌شود تا بین مینای دندان و کامپوزیت‌های دندانی (مواد پرکننده‌ی دندان) اتصال قوی برقرار شود.
- وقتی لمینت جای گرفتند، باز هم از مواد و مراحل مشابه استفاده می‌شود اما این بار، برای تثبیت و استحکام اتصال قوی بین مینا و پورسلین.
نتیجه این است که آن اتصال و چسب مانند یک لایه سیمان و چسب بین لمینت و دندان عمل می‌کند و باعث می‌شود پوشش محکم در جای خود بایستد.
مزایای لمینت دندان
سه ویژگی خاص وجود دارد که باعث می‌شود لمینت دندان بسیار منحصربه‌فرد باشند:
- فرآیند اتصال لمینت ها بسیار محافظه‌کارانه است. در مقایسه با قرار دادن تاج و پوشش دندانی، در فرآیند اتصال پوشش خیلی کمتر نیاز به تراشیدن دندان است.
- بازتاب نوری لمینت ها خیلی شبیه به دندان طبیعی است. این خصیصه‌ی لمینت‌ها باعث می‌شود خیلی طبیعی به نظر برسند. و هیچ نوع ترمیم دندانی دیگری اصلاً با لمبنت قابل مقایسه نیست.
- به علت سطح سرامیکی آن‌ها، مقاومت بسیار بالایی در مقابل رنگ گرفتگی و پریدگی دارد.
کاربرد لمینت برای اصلاح طرح لبخند
-
- ترمیم عیب و نقص‌های مختصر دندان‌ها
- جایگزین بادوام برای اتصال دندانی (یا ترمیم اتصال‌های رنگ گرفته یا خراب شده)
- ترمیم فوری مشکلات زیبایی دندان‌ها (استفاده از ونیرها برای مرتب کردن دندان‌ها)
- بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها
فرق لمینت و کامپوزیت
لمینت‌های دندانی تفاوت‌های زیادی با کامپوزیت ونیرهای دندانی دارند. اگرچه هر دو از یک لایه‌ی نازک و متخلخل پورسلین تشکیل شده اند که هدفشان ترمیم دندان‌های نامتناسب است، اما تفاوت‌های قابل توجهی دارند.
لمینت چیست؟
لومینیرها نوعی لمینت (پورسلین ونیر) دندان هستند که برای افزایش سایز دندان بسیار موثرند. همچنین به ترمیم پریدگی‌های کوچک دندانی یا تغییر رنگ دندان‌ها کمک می‌کنند. لومینیرها در مقایسه با لمینت های عادی بسیار نازک هستند. دلیل محبوبیت لومینیرها وزن بسیار کم و عدم ایجاد مزاحمت آن‌ها در دهان است.
همچنین برای کار گذاشتن لومینیرها نیاز خیلی کمی به تراش مینای دندان است. در حقیقت حتی ممکن است وقتی میخواهیم از لومینیر استفاده کنیم اصلاً مینای دندان تراش نخورد. لومینیرها به شدت محبوب هستند چون استفاده از آن‌ها اصلاً تهاجمی نیست.
خود دندان به طور کلی هنگام استفاده از لومینیرها آسیب نمیبیند. در طول این پروسه، مینای دندان تخریب نمیشود. لومینیرها به شدت نازک و مقاوم هستند و این ویژگی‌ها سبب شده که بیمار هم از عملکرد آن راضی باشد و هم لبخند زیبایی داشته باشد.
کامپوزیت ونیر چیست؟
برای ترمیم فواصل خیلی زیاد بین دندان‌ها استفاده از لومینیرها مناسب نیست. در چنین شرایطی، استفاده از کامپوزیت ونیرهای معمولا نتایج بهتری خواهد داشت. کامپوزیت ها در فرآیند قالب گیری انعطاف‌پذیری بیشتری دارند و این باعث می‌شود بهترین و زیباترین ظاهر ممکن به دست آید.
نکته مهم این است که در پیش از نصب کامپوزیت دندان دقت کرده و بهترین مارک و رنگ کامپوزیت دندان را انتخاب کنید.
معایب کامپوزیت دندان
در وهنگام استفاده از کامپوزیت ها یک نکته‌ی منفی وجود دارد و آن این که مجبوریم قسمت بیشتری از دندان را برای تثبیت کامپوزیت بتراشیم. این مقدار تراش باعث می‌شود ونیر و دندان به یکدیگر کامل بچسبند. در صورتی که در آینده باز هم نیاز به برداشتن ونیر باشد، این فرآیند باعث می‌شود که دندان در معرض خطر قرار بگیرد.
در واقع باید بگوییم عوارض کامپوزیت دندان تقریباً ناچیز است و در صورت مهارت دندانپزشک عوارضی ندارد. اما به طور کلی کامپوزیت نسبت به روکش های سرامیکی کمتر براق و درخشان است و همچنین به مراقبت های بهداشتی بیشتری نیاز دارد.
طول عمر کامپوزیت دندان
مراقبت از لمینت دندان
بیمار باید پیش از اقدام در این زمینه، حتماً اطلاعات کاملی از شرایط و فهرست دندانپزشکان توانمند تهیه کند. بیمار ممکن است در نهایت به گزینه‌ای کاملاً متفاوت نسبت به آن چیزی که در ابتدا فکر می‌کرد برخورد کند.
شخص باید توان دندانپزشک را بررسی کند، به دقت گزینه‌های درمانی را بسنجد و در نهایت گزینه‌ی درمانی بهداشت دهان و دندان را انتخاب کند که برای نیاز شخصی اش بهینه است. شاید گزینه‌ی بیمار کامپوزیت ونیر باشد، یا لمینت‌های دندانی، یا راه حلی دیگر . اطلاعاتی که گردآوری کرده‌اید را به دقت تحلیل کنید تا بتوانید در نهایت تصمیمی بگیرید که پشیمان نشوید.
طول عمر لمینت دندان بین ۱۰ تا ۱۵ سال بوده و این موضوع بستگی به دندانپزشک شما دارد. همچنین نیاز به تعویض لمینت دندان برای افراد نیز یک پروسه رایج به حساب می آید، حتی زمانی که افراد مراقبت ویژه ای از روکش دندان های خود دارند. با این حال، مراجعه به یک دندانپزشک زیبایی آموزش دیده و حرفه ای علاوه بر این که عمر کارکرد روکش های ونیر را بالا می برد بلکه در هزینه نگهداری از لمینیت ها صرفه جویی می شود.
مطالعه بیشتر درمورد نگهداری لمینت دندان
بهترین کاندید لمینت دندان
گاهی اوقات برخی از دندان‌ها یا حتی بعضی از افراد کاندیدای مناسبی برای استفاده از این کامپوزیت نیستند و باید از لمینت استفاده کنند. چنین مواردی عبارتند از:
دندان‌هایی که نیاز به تقویت دارند
دندان‌هایی که بخش اعظم ساختارشان در اثر ساییدگی، پوسیدگی یا شکستگی از دست رفته یا آن‌هایی که قسمت بسیار زیادی از دندان پر شده، کاندیدای خوبی برای استفاده از لمینت‌های پورسلین نیستند.
ونیرها دندان‌ها را محکم نمی‌کنند، بلکه کار آن‌ها فقط بهبود ظاهر دندان است. و همان‌طور که در بالا اشاره شد، اگر دندانی که ونیر روی آن کار گذاشته می‌شود به اندازه‌ی کافی محکم نباشد تا از خمش و انحنا جلوگیری کند، ونیر نهایتاً ترک می‌خورد یا می‌شکند. در این مواقع، روکش‌های دندانی بهترین گزینه برای استفاده هستند.
دندان‌هایی با مینای کم
پورسلین ونیرها به خوبی روی دندان و سر جای خود نمی‌چسبند مگر این‌که اتصال مجکم و مناسبی با مینای دندان ایجاد کند:
- وقتی ونیر به مینای دندان متصل می‌شود، مینا سخت‌تر می‌شود و نیروی وارده به دندان را بیشتر جذب می‌کند.
- وقتی ونیر مستقیماً به عاج دندان (یعنی لایه‌ی زیر مینای دندان) متصل شود، هر نیروی وارده به دندان، مستقیماً روی ونیر متمرکز می‌شود. ونیر هم که یک ماده تردشکن است و در این شرایط ممکن است بشکند یا از دندان جدا شود.
ممکن است روی برخی دندان‌ها فقط مقدار بسیار کمی مینا باقی مانده باشد یا اصلاً مینایی وجود نداشته باشد؛ دلایل این مشکل عبارتند از:
- ساییدگی یا آسیب دندان
- ترمیم‌های دندانی پیشین
- فرسایش و تحلیل (سایش دندان به علت مواجهه با غذاها و نوشیدنی‌های اسیدی، برگشت اسید معده به دهان و …)
اگر این طور باشد، این دندان‌ها کاندیدای مناسبی برای استفاده از ونیر نیستند. در این حالت بهتر است از روکش‌های دندانی استفاده کرد.
وجود نیروهای شدید
افرادی که دندان‌های خود را روی هم فشار می‌دهند یا می‌سایند (دندان‌قروچه)، یا وقتی دندان‌های جلو لب به لب روی هم می‌آیند تیزی وجود داشته باشد، کاندیدای مناسبی برای استفاده از ونیر نیستند.
میزان نیروی ایجاد شده در این شرایط بسیار زیاد است و میتواند منجر به پریدگی، شکستگی یا جدا شدن ونیر از دندان شود. در یک مطالعه مشخص شد که عادت دندان‌قروچه احتمال شکست روش ونیر را هشت برابر می‌کند.
به عنوان ابزاری در مقابل شکست، می‌توان از نوعی پورسلین بسیار قوی استفاده کرد (آلومینیوم اکسید، لیتیوم دی‌سیلیکات، زیرکونیوم). اما در چنین حالتی باید این موضوع را مدنظر داشته باشید که ظاهر این نوع پورسلین به طور چمگشیری کمتر طبیعی است.
